معرفی وبلاگ آشنایی با دوربین های مداربسته و کارکرد آنها

در وبلاگ زیر بخوانید:

cctv-rds.mihanblog.com

امروز میخواهیم تجهیزات سیسکو رو ایمن سازی کنیم ، 10 دستور خوب برای اینکار در این پست به شما تقدیم خواهد شد .

۱- تعیین طول پسورد

با استفاده از دستور زیر شما می توانید طول پسوردهای ورودی در سیسکو را مدیریت کنید. این نکته لازم به ذکر است که سعی کنید حداقل از طول 8 کارکتر جهت بالا بردن امنیت تجهیزات خود استفاده نمایید.

(Router (config) #security passwords min-length 8 ( Minimum length of all user/enable passwords

طول پسورد را می توان از صفر تا 16 کاراکتر مشخص کرد.

۲- استفاده از دستور Enable Secret

همانظور که می دانید یکی از دستوراتی که خیلی در پیکربندی تجهیزات سیسکو استفاده می شود دستور enable password است اما به علت مشکل امنیتی و عدم کد گذاری پسورد پیشنهاد می شود از دستور Enable Secret استفاده کنید.

*Router (config) #enable secret cisco123

۳- قراردادن پسورد درراه های دسترسی به تجهیزات

ما جهت دسترسی به تجهیزات سیسکو روش های مختلفی از قبیل vty , Comsole , aux … داریم که برای بالا بردن امنیت تجهیزات سیسکو خود می بایست پسورد مناسبی جهت دسترسی به آن ها قرار دهیم تا از دسترسی افراد سودجو به تجهیزات جلوگیری کنیم.

۴- فعال سازی سرویس کدگذاری پسوردها

با استفاده از سرویس password encryption به صورت خودکار تمام رمزهای مشخص شده کد گذاری می شوند.

Router (config) #service password-encryption

۵- غیرفعال کردن Password Recovery
همانطور که می دانید امکان Password Recovery در محیط Rommon در تجهیزات سیسکو وجود دارد که این قابلیت در محیط های که تجهیزات در محیط های امنی از لحاظ فیزیکی وجود ندارند می تواند بسیار خطرناک باشد زیرا هکر به راحتی می تواند با استفاده از این قابلیت به تجهیزات ما دسترسی پیدا کند. با استفاده از دستور زیر می توانید این قابلیت را غیر فعال کنید.

Router (config) # no Service Password Recovery

۶- محدودیت در تعداد دفعات وارد کردن پسورد

یکی از روشهای هک استفاده از حملات کرکینگ است که در این روش هکر به صورت مکرر از یک دیکشنری جهت وارد کردن پسورد استفاده می کنند از این رو ما باید برای ورود پسوردها محدودیت ایجاد کنیم برای این امر از دستور زیر استفاده می کنیم.

Router (config) # Security authentication failure rate 5

با توجه به دستور بالا اگر 5 بار پسورد اشتباه زده شود 15 ثانیه وقفه در دادن پسورد ایجاد می شود.

۷- محدودیت زمان کار نکردن کاربر با تجهیزات

(Router (config) #line console 0 (Vty or Aux

(Router (config-line) #exec-timeout 2 (Min) 30 (Sec

با توجه به دستور بالا در صورتی که کاربر 2 دقیقه 30 ثانیه کانفیگی انجام ندهد ارتباط قطع می شود و باید مجددا متصل شویم.

۸- محدودیت تعداد دفعات لاگین اشتباه در یه بازده زمانی خاص

Router (config) #login block-for 30 attempts 5 within 10

در کد بالا اگر کاربری در 10 ثانیه 5 بار اشتباه پسورد را وارد کند به مدت 30 ثانیه بلاک می شود.

۹- مخفی کردن فایل Boot

جهت بالابردن امنیت تجهیزات سیسکو ، فایل boot خود را با استفاده از دستور بالا می توانید مخفی کنید.

Router(config)#secure boot-image

۱۰- ایجاد پشتیبان مخفی از کانفیگ تجهیزات

Router(config)#secure boot-config

کثر دستگاههای داخل یک شبکه توسط کابل شبکه اترنت به یکدیگر متصل می شوند.

البته بسیاری از این کابل ها در اندازه و طول های مشخصی ساخته می شوند که معمولا بیشتر از 122 سانتی متر نمی باشد. این محدودیت متراژ برای دستگاههایی مانند Switch ها، Router ها، Server ها و NAS ها که قابل حمل نیستند و توسط کابل به شبکه متصل می شوند، مشکل ساز است! البته شما قطعا قادر خواهید بود که کابل های اترنت بلندتری را تهیه کنید و این راه بهترین گزینه برای راه اندازی یک شبکه کوچک خانگی است که فقط شامل چند دستگاه میشود. اما اگر قرار باشد که شبکه بزرگ تر یا حتی چندین شبکه را به عنوان یک مشاور شبکه راه اندازی کنید، چه خواهید کرد؟! چه می کنید اگر کابلی را لازم داشته باشید و نتوانید آنرا به صورت آماده پیدا کنید؟!! جواب بسیار ساده است: خودتان کابل را درست کنید. کابل اترنت (که به آن RJ-45، پچ (patch) و کابل شبکه نیز گفته می شود) را می توانید به راحتی با کمی دقت، تمرین و داشتن ابزار های مناسب، درست کنید.

حتی اگر نیاز به ساختن کابل های معمولی تر هم داشته باشید اگر خودتان کابل شبکه را بسازید، نسبت به سرمایه گذاری و پول اولیه ای که صرف کرده اید باز هم توجیج اقتصادی خواهید داشت. پس مطمئن باشید با صرف کمی وقت بیشتر می توانید کابل شبکه را خودتان بسازید و در عین حال سرمایه خود را نیز پس انداز کرده اید. پس با ما تا آخر این پست همراه باشید!

قدم اول: ابتدا مشخص کنید چه نوع کابل شبکه ای را نیاز دارید. دستگاههای جدید تولید شده در شبکه، آداپتورها، Router ها، Switchها و NASها همگی توسط کابلی به نام Straightقابل اتصال به یکدیگرهستند اما در برخی موارد برای اتصال دستگاهای قدیمی تر نیاز به نوع دیگری از کابل شبکه دارید که به کابل Crossover معروف است و برای اتصال دو Switch به یکدیگر، دو Hub به یکدیگر و یا دو لپ تاپ به یکدیگر مورد استفاده قرار میگیرد. دستگاه هایی که عمری بیشتر از 3 تا 4 سال دارند نیز به این نوع کابل شبکه نیاز دارند. برای این دستگاه ها به بخش مستندات آن بروید تا مطمئن شوید به کابل Crossover نیاز دارید یا خیر.

قدم دوم: ابزار مناسب و صحیح را انتخاب کنید. شما به یک قرقره کابل cat 5 (البته در حال حاضر کابل cat5e استاندارد است.) و یا cat6 ( اگر شبکه اترنت شما گیگا بیت باشد) نیاز دارید. کابل های Cat5 و Cat6 دارای دو نوع روکش PVC و پلنوم می باشند. کابل های PVC ارزان تر هستند اما در صورتیکه مشتعل شوند از خود گازهای سمی آزاد می کنند که به همین دلیل استفاده از آنها در بسیاری از ساختمان ها ممنوع می باشد. از طرفی دیگر پلنوم این گازهای سمی را تولید نمی کند! اگر شما ممنوعیت در استفاده از نوع کابل ندارید از نوع PVC استفاده کنید چون هم ارزان تر است هم کار کردن با آن راحت تر است و همینطور سیم های به کاربرده شده در این نوع به نرمی نوع پلنوم نیست! در مرحله بعد شما به یک کانکتور از نوع RJ-45 نیاز دارید که به ابتدا وانتهای کابل شبکه متصل میشود. به یک عدد سیم چین (یا یک قیچی بسیار تیز) و یک عدد دستگاه پانچ نیز نیاز دارید.

قدم سوم: سیم را قطع کنید و روکش آن را به میزان لازم بردارید. 4 جفت سیم به هم تابیده شده خواهید دید. مواظب باشید به سیم ها آسیب نرسانید. این موضوع بعدا باعث بروز مشکلات در اتصالات شبکه میشود. این کار را برای هر دو سر کابل شبکه انجام دهید.

قدم چهارم: جفت های به هم تابیده شده را از هم باز کرده و بسته به نیاز خود به صورت Crossover و یا Straight مرتب کنید. کابل را در دست چپ خود قرار داده و از چپ به راست به این صورت سیم ها را مرتب کنید:

برای کابل Straight در هر دو سر سیم رنگ ها را به این ترتیب قرار دهید: سفید نارنجی ، نارنجی ، سفید سبز ، آبی، سفید آبی، سبز، سفید قهوه ای ، قهوه ای

برای کابل Crossover در یک سر سیم رنگ ها را به این ترتیب قرار دهید: سفید سبز، سبز، سفید نارنجی ، آبی، سفید آبی، نارنجی، سفید قهوه ای ، قهوه ای و برای سر دیگر کابل همان ترتیبی که برای کابل Straight داشتیم را انجام دهید.

قدم پنجم: در این مرحله می خواهیم کانکتور را به سیم وصل کنیم. همچنان کابل را در دست چپ خود نگه داشته و با دست راست خود تا آنجایی که می توانید کابل ها را بکشید تا صاف و یک دست شوند(مراقب باشید ترتیبشان را بهم نریزد) و سیم ها را با استفاده از انگشت شصت، انگشت اشاره و انگشت وسط تا حد امکان نزدیک به هم ثابت نگه دارید. این کار باعث می شود که راحتر داخل کانکتور RJ-45 قرار گیرد. سیم ها را جوری در دست خود نگه دارید که به اندازه 4 اینچ از آنها باقی بماند. حال باید مرحله بعد را انجام دهید یعنی قرار دادن سیم ها داخل RJ-45. این کار حساس ترین قسمت است و شاید به کمی تمرین نیاز داشته باشد. سیم ها را به آرامی داخل RJ-45 برده تا به انتهای آن برسد. تنها لازم است که سیم ها صاف باشند و یک اتصال کوچک با انتهای کانکتور (قسمت فلزی طلایی رنگ) داشته باشند. از فشردن سیم ها خوداری کنید.

قدم ششم: حال که از قرار گیری سیم ها در جای درست خود مطمئن شدید، دستگاه پانچ را بردارید و کانکتور را به وسیله آن پانچ کنید.

قدم هفتم: کابل را امتحان کنید. برای این کار شما میتوانید از یکی ازدستگاه های داخل شبکه که چراغ هایی (LED) برای تشخیص دادن وصل یا قطع بودن کابل شبکه دارد، استفاده کنید. اگر با اتصال کابلتان به دستگاه، آن چراغ ها روشن شدند این نشان میدهد که کابل شما به درستی کار میکند. تبریک می گوییم شما موفق شدید.

گر شما یک توسعه‌دهنده وب هستید یا در نظر دارید به دنیای برنامه‌نویسی وب وارد شوید، در ابتدا باید اطلاعات فنی در ارتباط با رابط‌های کاربری، بانک‌های اطلاعاتی و دیگر ویژگی‌هایی که امروزه سایت‌های مدرن وب و برنامه‌های موبایل بر پایه آن‌ها به تعامل با کاربران می‌پردازند، به دست آورید.